آب مایه حیات است نا جاروی حیاط ؟؟!!

از نظر اسلام  دور ریختن بقیه ظرف آبی که قابل استفاده باشد، بخصوص در جایی که آب نایاب است و به آن مقدار رفع نیازمندی می‌گردد، حرام است. امام صادق (ع) فرموده‌اند: «صرفه‌جویی کاری است که خداوند آن را دوست می‌دارد و اسراف عملی است که خداوند از آن بیزار است حتی دور ریختن هسته میوه زیرا آن هسته برای کاری همچون کاشتن مفید است و نیز دور ریختن باقیمانده آب آشامیدنی نیز اسراف است.»[1] همچنین می‌فرمایند: «کمترین درجه اسراف ریختن آب اضافی، پوشیدن لباس مهمانی در منزل و دور انداختن هسته خرماست.»[2]

در دین مبین اسلام حتی از اسراف کردن آب در وضو گرفتن و غسل کردن نهی شده است. عبدالله بن عمرو می‌گوید: «رسول اکرم (ص) از کنار سعد می‌گذشت در حالی که او مشغول وضو گرفتن بود پیامبر پرسیدند: این عمل اسراف نیست؟ سعد گفت: آیا در آب وضو هم اسراف است؟ حضرت فرمودند: بله اگر چه وضو گرفتن در آب رودخانه‌ای باشد.»[3].

رسول اکرم (ص) در جایی دیگر فرمودند: «برای وضو یک مد (سه‌چهارم لیتر) و برای غسل یک صاع (3 لیتر) آب کافی‌ است و به زودی بعد از من مردمی می‌آیند که این مقدار آب را ناچیز می‌شمارند پس آنها بر خلاف سنت و روش من عمل می‌کنند در حالی که آن کسی که بر سیره و روش من ثابت‌قدم باشد در بهشت برین در کنار من می‌باشد». امام باقر (ع) می‌فرمایند: «پیامبر خدا (ص) با یک مد آب وضو می‌ساخت و با یک صاع آب غسل می‌کرد.»[4].

 امام صادق (ع) نیز فرمودند: «اگر آب فراوان دارید وضو را به نیکویی و پرآب بساز و گرنه مقدار کمی آب برای تو کافی‌است.»[5]

پی نوشتها:
[1] - کافی ج4ص50

[2] - بحارالانوار ج 71 ص 346 و کافی ج4 ص 50

[3] - سنن ابن ماجد

[4] - تهذیب‌الاحکام

[5] - تهذیب‌الاحکام